پلی‌اوره-یورتان‌ها دسته‌ای از پلی‌یورتان‌ها هستند که به دلیل افزایش طول بخش سخت در پلیمر و همچنین افزایش برهمکنش‌های غیرکوالانسی در پلیمر‌ها موجب جدایش بهتر فازها می‌شوند. در این پژوهش پلی‌اوره- یورتان‌های بر پایه HTPB با استفاده از شبکه‌کننده کمپلکس تری‌فلوئور بور تری‌اتانول آمین، عامل پخت ایزوفورون دی‌ایزوسیانات و غلظت‌های متفاوت زنجیرافزاینده آمینی 4،4-َ بیس(فنیل آمین) متان سنتز شده و خواص مکانیکی و حرارتی آن‌ها با نمونه پلی‌یورتانی فاقد زنجیرافزاینده مقایسه شد. ساختار مولکولی این نمونه‌ها با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز و خواص مکانیکی و حرارتی آن‌ها با استفاده از آزمون‌های کشش و مکانیکی- دینامیکی پویا بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که وارد شدن زنجیرافزاینده به ساختار پلی‌اوره- یورتان موجب کاهش خواص مکانیکی نسبت به پلی‌یورتان با ساختار مشابه شده و پلیمر در دمای اتاق رفتار ویسکوالاستیک بهتری از خود نشان می‌دهد. همچنین افزایش میزان زنجیرافزاینده در نمونه موجب برهمکنش بیشتر بخش‌های سخت نمونه شده و به این واسطه پلیمر استحکام بالاتری از خود نشان می‌دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |