مواد عایق حرارتی سطح داخلی بدنه موتور را در تماس با گازهای داغ تولید شده و جریان متلاطم بسیار شدید و فشار بالای ناشی از احتراق پیشرانه محافظت می‌کنند. یکی از ویژگی‌های این مواد، خاصیت فداشوندگی آن‌ها می‌باشد که بر اساس آن عایق‌ها را در دو دسته فداشونده غیرزغالی و فداشونده زغالی (کامپوزیتی) دسته‌بندی می‌کنند. عایق‌های کامپوزیتی شامل ماتریسی از نوع رزین‌ و یا الاستومر به ‌همراه یک فاز تقویت‌کننده می‌باشند. از جمله این ماتریس‌ها می‌توان به رزین‌های فنولیک، اپوکسی، پلی‌استر و الاستومرهای پلی‌یورتان، لاستیک نیتریل و سیلیکون‌ها اشاره نمود که با الیافی نظیر گرافیت، سیلیکا، کربن، کوارتز، شیشه، آزبست و غیره تقویت می‌شوند. همچنین از افزودنی‌های کندسوزکننده که بر خواص حرارتی عایق بسیار مؤثرند می‌توان به آنتیموان‌اکسید، ترکیبات آلی هالوژنه، ترکیبات مولیبدن، هیدرات‌های فلزی و هالید‌های معدنی اشاره نمود. در این مقاله ضمن معرفی این ترکیبات به بررسی اثر آن‌ها بر خواص عایق پرداخته می‌شود. همچنین بررسی خواص حرارتی یک نوع عایق کامپوزیتی بر پایه اپوکسی همراه با کندسوزکننده و بدون کندسوزکننده حاکی از به 1-تأخیر افتادن فرآیند پخت، 2- ثبت یک منحنی یکنواخت فشار- زمان و 3- افزایش مقدار زغال باقی‌مانده در عایق کامپوزیتی دارای کندسوزکننده بوده‌است.

واژه‌های کلیدی: عایق کامپوزیتی، سوخت جامد، رزین، الیاف، کندسوزکننده

متن کامل [PDF 738 kb]   (5024 دریافت)