اخیرا رویکرد در حیطه طراحی و ساخت پیشرانه ها و مواد منفجره به سمت استفاده از اجزای پرانرژی سوق نموده است. ابداع نرم کننده های پرانرژی به عنوان جایگزین نرم کننده های معمول خنثی، مسیری است که به منظور بهبود سطح انرژی پیشرانه ها طی شده است. در این میان ترکیبات پرانرژی برپایه آزیدهای آلی توجه زیادی را به خود جلب نموده اند. خواص مکانیکی ضعیف بایندرهای پرانرژی برپایه آزید مانند گلیسیدیل آزیدپلیمر با افزودن نرم کننده های پرانرژی برپایه آزید به طور محسوسی بهبود می یابد. از میان ترکیبات پرانرژی برپایه آزید که به عنوان نرم کننده پرانرژِی استفاده می شوند، آزیدواسترها به دلیل خواص نرم کنندگی بهتری که دارند، در چند سال اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند و ترکیبات زیادی برپایه آن ها و به عنوان نرم کننده پرانرژی سنتز و در مقالات گزارش شدند. دراین مقاله ضمن معرفی نرم کننده های آزیدواستر سنتز شده به مرور خواص آن ها و همچنین روش های سنتز آن ها و بررسی اثر عوامل ساختاری بر خواص این دسته از نرم کننده ها می پردازیم