چکیده

  جوشکاری انفجاری یک فرآیند حالت جامد بوده که در آن اتصال در اثر برخورد مایل شدید دو قطعه تحت انفجار کنترل شده، ایجاد می­گردد. در این تحقیق، صفحات برنج ۹۰ Ms به فولاد ۱۴ St به صورت آرایش موازی و تحت فاصله­های توقف متفاوت بر اساس پارامترهای اتخاذ شده درمحدوده پنجره­ی جوشکاری انفجاری آنها، با یکدیگر اتصال داده شده­اند. از لحاظ عملی، عوامل مختلفی مانند فاصله توقف، نوع و مقدار ماده­ی منفجره، زاویه­ی قرارگیری صفحات و...بر روی اتصال قابل قبول تاثیر دارند. اما همه­ی این عوامل را می­توان تحت عنوان دو پارامتر کلی زاویه­ی دینامیکی برخورد و سرعت برخورد جمع بندی کرد. بنابراین در نمودار سرعت برخورد برحسب زاویه­ی دینامیکی برخورد، محدوده­ای که تحت عنوان پنجره­ی جوشکاری شناخته می­شود، مشخص کننده­ی محدوده­ی اتصال قابل قبول می­باشد. اهمیت پنجره­ی جوشکاری می­تواند در تعیین پارامترهای عملیاتی بهینه قبل از انجام عملیات و صرفه جویی در زمان و هزینه باشد. در این مقاله با توجه به روابط قابل قبول، پنجره­ی جوشکاری مناسبی برای اتصال ورق های برنج ۹۰ Ms و فولاد ۱۴ St رسم شد و سپس سطح مقطع اتصالات به وسیله ی میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج متالوگرافی نشان داد که با افزایش خرج انفجاری، فصل مشترک اتصال از حالت تخت به موجی تغییر شکل یافته و همچنین دانه­های نزدیک به فصل مشترک در جهت انفجار و در دو سمت اتصال کشیده می­شوند. این امر با افزایش خرج انفجاری تشدید یافته و تا عمق بیشتری در هر دو قطعه نفوذ می­کنند. همچنین در این پژوهش، شبیه سازی فرآیند جوشکاری انفجاری با استفاده از نرم افزار آباکوس ۷/۶، انجام گرفت ومقادیر فشار در منطقه­ی برخورد برای تمامی آزمایش­ها محاسبه شدند.