@ARTICLE{Barati, author = {Barati, Kazem and Nosratzadegan, Keyvan and Hosseindoost, Benjamin and }, title = {}, volume = {14}, number = {1}, abstract ={به علت اهمیت زیاد آمونیوم دی‌نیترآمید (aDN) به عنوان یک اکسیدکننده در پیشرانه‌های جامد و مایع، سنتز آن توجۀ زیادی را به خود جلب کرده است و روش‌های جدید و ابتکاری از سوی پژوهشگران سراسر جهان در این مورد معرفی شده و توسعه یافته است. موشک‌های سوخت مایع از سوخت و اکسیژن (یا سایر اکسید کننده‌ها) در حالت مایع تشکیل شده است. این اجزاء از قبل و یا در یک محفظه احتراق با هم ترکیب شده و مشتعل می شوند. جریان سوخت به موتور را می‌توان کنترل، مقدار تراست تولید شده را می‌توان تنظیم و موتور را می‌توان خاموش نمود. انتخاب سوخت برای موتور موشک‌های با سوخت مایع به عوامل زیادی نظیر سهولت عملیات آماده سازی ، هزینه، سمیت و خطرات زیست محیطی و عملکرد بستگی دارد. هیدرازین از سال های 1960 میلادی به عنوان یک پیشرانه تک جزئی مایع استاندارد برای استفاده‌های تجاری و نظامی مطرح بوده است. با افزایش آگاهی از مباحث زیست محیطی (سمیت و سرطان‌زا بودن) و ایمنی در جا به جایی هیدرازین، ضرورت یافتن دیگر پیشرانه‌های تک جزئی مایع افزایش پیدا کرده است.. در طی سالیان گذشته پیشرانه‌های تک جزئی غیرسمی بر پایه آمونیوم دی‌نیترآمید (ADN) از سوی دانشمندان مورد آزمایش قرار گرفته‌اند و Isp بهتری از پیشرانه‌های حاوی هیدرازین نشان داده‌اند. در این مقاله مروری بر تهیه، بررسی خواص و تستهای عملیاتی پیشرانه‌های مایع تک جزئی بر پایه ADN ارائه شده است. }, URL = {http://isaem.ir/article-1-1231-fa.html}, eprint = {http://isaem.ir/article-1-1231-fa.pdf}, journal = {-}, doi = {}, year = {2018} }