هدف این مقاله، مروری بر تأثیر افزودنی‌های پلیمری بر ویسکوزیته نهایی دوغاب مواد منفجره پلیمری و مکانیسم کاهش ویسکوزیته می‌باشد. متغیرهای مربوط به فرمولاسیون و فرآیند تولید بر ویسکوزیته مواد منفجره پلیمری تأثیر می‌گذارد. ویسکوزیته مواد منفجره پلیمری مستقیماً بر فرآیند اختلاط و شارژ این مواد تأثیرگذار است و از این‌رو لازم است به‌منظور سهولت در اختلاط و ریخته‌گری این مواد، مقادیر ویسکوزیته پایین باشد. در این تحقیق خلاصه‌ای از نحوه عملکرد افزودنی‌های پلیمری بر کاهش ویسکوزیته مورد مطالعه قرار گرفته است. علاوه بر این اثر افزودنی‌ها بر مقادیر تجربی ویسکوزیته نیز بررسی شده است. افزودنی‌ها به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند، گروه اول موادی مانند لسیتین و سیلان که با کاهش کشش سطحی بایندر سبب تر شدن کامل ذرات جامد شده و ویسکوزیته کاهش می‌یابد و گروه دوم ترکیباتی مانند فسفین اکسایدها، آزیریدین‌ها و عوامل بلاک کننده واکنش پخت، که سبب می‌شوند زمان پیش پخت  افزایش و ویسکوزیته کاهش یابد.