پیرولانت ها یک دسته مهم از مواد پرانرژی هستند که به دلیل داشتن محتوای انرژی بالا و باقیمانده جامد گداخته، دارای کاربردهای گسترده نظامی و غیرنظامی می باشند. پیرولانت های آتش زا در حالت سوخت غنی و یا مازاد اکسید کننده، می توانند برای تامین انرژی مورد نیاز احتراق انواع مواد هدف بکارگرفته شوند. ملزومات و ویژگی های یک پیرولانت آتش زا بصورت شفاف هنوز مشخص نشده است. با این وجود داشتن محتوای انرژی بالا، پارامترهای سینتیکی حرارتی متعارف و سرعت های سوزش متوسط از ملزومات اولیه این ترکیبات است. در این کار تحقیقاتی برای اولین بار پیرولانت چند جزئی Al/MnO2/PTFE بعنوان یک خرج آتشزای معرفی شده است. سینتیک های واکنش حرارتی مانند انرژی فعال سازی، فاکتور فرکانس، دمای بحرانی و دمای تجزیه خود شتابی با استفاده از کالریمتری روبشی دیفرانسیلی مطالعه گردید. همچنین خواص احتراقی مانند سرعت جبهه موج احتراق و زمان تاخیر آغازش با استفاده از یک سیستم آزمایشگاهی کانال باز و تصویر برداری با دوربین سرعت بالای پیشرفته مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با مشارکت حدود 30% نانو ذره آلومینیوم ، دمای آغازگری و انرژی فعال سازی کاهش یافته است و موجب ایجاد رفتار احتراقی و مکانیزمی متفاوت و منحصر به فردی شده است.

واژه‌های کلیدی: پیرولانت، سینتیک حرارتی، زمان تاخیر احتراق، سرعت احتراق، نانو آلومینیوم، دی اکسید منگنز

متن کامل [PDF 415 kb]   (1686 دریافت)