نایب حسینی محمدرضا، فردوسی محمد. مقایسه پایداری شیمیایی دو نمونه پیشرانه یک پایه و دوپایه با استفاده از آزمون های کهولت تسریع یافته و روش آنالیز حرارتی DSC. نشریه مواد پرانرژی. 1396; 12 (4) :275-284
URL: http://isaem.ir/article-1-1101-fa.html
سازمان صنایع دفاع ، Rezamohamad54@yahoo.com
چکیده: (5137 مشاهده)
پایداری شیمیایی در پیشرانهها از جمله مسائل مهم در انبارداری این گونه مواد محسوب میشود. در این مقاله به بررسی پایداری شیمیایی و حرارتی در دو نمونه پیشرانه دو و تکپایه پرداخته شد. در آزمون کاهش جرم در دمای °C 90، بعد از 18 روز کاهش جرم برای هردو نمونه کمتر از 3% است. با اندازهگیری میزان پایدارکننده مشخص گردید میزان پایدارکننده باقی مانده در نمونههای کهولت یافته نسبت به نمونههای تازه، از 10% بیشتر است. همچنین نتایج محاسبات سینتیکی حاصل از آزمون کالریمتری روبشی تفاضلی (DSC) هیچ گونه تغییر محسوسی در گرمای واکنش و پارامترهای سینتیکی نشان نداد. در آزمون پایداری در تمامی نمونهها به غیر از نمونه دوپایه کهولت یافته در °C90
برای 18روز حجم گاز کمتری نسبت به حالت استاندارد آزاد کردند. همچنین گاز آزاد شده از این توسط دستگاه اسپکترومتری تحرک یونی شناسایی گردید و مشخص شد که ترکیب اصلی گاز آزاد شده، اکسیدهای نیتروژن (NOX) استآزاد شدن گازهای NOX بیانگر این نکته است که این نمونه در حالت خودکاتالیستی قرار دارد.