شنبه 1 دی 1403
[Archive]
جلد 15، شماره 3 - ( مجله علمی-پژوهشی مواد پر انرژی-پاییز 1399 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 139-133 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
فتح اللهی منوچهر، همتی خراسانلو فاطمه، لطف زاده حبیبه، حسینی سید قربان. کاهش بار ساکن در مواد منفجره HMXو PETN با استفاده از پارافین و افزودنی‌های رسانا. نشریه مواد پرانرژی. 1399; 15 (3) :133-139
دانشگاه صنعتی مالک اشتر- تهران ، Fathollahimanoochehr@gmail.com
چکیده: (2161 مشاهده)
مواد منفجره پودری نارسانا ازجمله HMX و PETN می‌توانند در انواع فرایندهای مرتبط در اثر اصطکاک بین ذرات پودری و سطوح دستگاهها دارای بار ساکن شوند و در اثر تجمع بار ساکن دچار تخلیه آن و در نهایت منجر به حوادث ناخواسته گردند. یکی از روشهای کاهش بار ساکن استفاده از افزودنی‌های رسانا است. در این تحقیق از افزودنی پارافین/ مایع یونی و پارافین/ لسیتین با روش دوغابی و مخلوط فیزیکی مرطوب استفاده شد. ابتدا نمونه مورد آزمایش مقاومت حجمی قرار گرفتند و نمونههای دارای مقاومت حجمی مناسب، جهت بررسی و اندازه‌گیری میزان تولید و تجمع بار ساکن، تحت ریزش از چیدمان سطح شیب‌دار قرار گرفتند. برای بررسی کیفیت مخلوط نمونه‌ها از FE-SEM و EDS استفاده گردید و برای بررسی پایداری نمونه‌ها از آزمون پایداری حرارتی خلاء استفاده شد. در این ارزیابی، کاهش بار ساکن در نمونه HMX و PETN با 6% پارافین و 3% لسیتین به ترتیب 67/56% و 66% و بهبود پایداری حرارتی 25/15% و 36/15% را در پی داشت. با افزودن مایع یونی به مخلوط پارافین و ماده منفجره HMX و PETN، میزان کاهش تولید و تجمع بار ساکن بسیار قابل‌توجه و به ترتیب در حدود 67/106% و 100% بود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
