شنبه 6 اردیبهشت 1404
[Archive]
جلد 15، شماره 3 - ( مجله علمی-پژوهشی مواد پر انرژی-پاییز 1399 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 165-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ملایی احمد، اشرفی مهدی، فتحی نواب. اثر مقدار دی‌مریل دی‌ایزوسیانات بر رفتاررئولوژیکی و خواص مکانیکی یک پیشرانه جامد مرکب بر پایه HTPB. نشریه مواد پرانرژی. 1399; 15 (3) :159-165
دانشگاه امام حسین (ع) ، a.mollaei@merc.ac.ir
چکیده: (2131 مشاهده)
پارامترهای مختلفی بر خواص رئولوژیکی و مکانیکی پیشرانه‌های جامد مرکب تأثیرگذار هستند که در این میان نسبت مولی گروه ایزوسیانات (NCO) به هیدروکسیل (OH) یا R از موارد مهم به‌شمار می‌رود. در این تحقیق اثرات تغییر نسبت وزنی عامل پخت دی‌مریل دی‌ایزوسیانات (DDI) به رزین پلی‌بوتادی‌اِن با انتهای هیدروکسیل (HTPB) بر خواصی همچون ویسکوزیته پایان اختلاط، تغییرات ویسکوزیته نسبت به زمان، استحکام کششی، درصد ازدیاد طول، مدول الاستیک و سختی یک نمونه پیشرانه جامد مرکب بر پایه HTPB بررسی شده است. برای این منظور پنج فرمولاسیون پیشرانه با مقادیر مختلف R در محدوده‌ی 755/0 تا 815/0 تهیه شد. نتایج نشان داد که با افزایش R، ویسکوزیته پایان اختلاط ابتدا به‌دلیل اثر ترشوندگی فرمولاسیون ناشی از اضافه‌شدن DDI کاهش یافته و سپس به‌دلیل پیشرفت واکنش پخت افزایش می‌یابد. علاوه‌براین افزایش R موجب ارتقاء خواص مکانیکی شده است. این در حالی‌است که درصد ازدیاد طول، حدود 20 درصد کاهش می‌یابد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
