یکشنبه 2 دی 1403
[Archive]
جلد 17، شماره 2 - ( مواد پرانرژی تابستان 1401 )
جلد 17 شماره 2 صفحات 141-129 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
پیمان صفا. بررسی عددی دال‌های بتنی مسلح شده به ورق‌های حفره‌دار فولادی تحت بارگذاری انفجار. نشریه مواد پرانرژی. 1401; 17 (2) :129-141
دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام ، speyman@ihu.ac.ir
چکیده: (591 مشاهده)
هدف این پژوهش بررسی عددی دال‌های بتنی مسلح‌شده به ورق‌های حفره‌دار فولادی تحت بارگذاری انفجار با استفاده از نرم‌افزار اجزای محدود است. در این پژوهش، ورق‌های حفره‌دار فولادی جایگزین میلگردهای فولادی رایج در صنعت عمران شده است. ورق‌های حفره‌دار فولادی به دلیل هندسه خاص، با بتن اطراف خود پیوستگی بیشتری دارند. جهت بررسی عددی دال بتنی تحت بارگذاری انفجار، دال بتنی مسلح‌شده به میلگردهای فولادی یکی از مراجع اشاره شده در ادبیات فنی، در نرم‌افزار اجزای محدود آباکوس مدل‌سازی شده و نتایج مدل عددی با نتایج آزمایشگاهی صحت‌سنجی شده است. در گام بعد در مدل صحت‌سنجی شده، ورق‌های حفره‌دار با حجم برابر جایگزین میلگردهای فولادی شده است. در ادامه برای یافتن آرایش بهینه تعداد و قطر حفرات، شش حالت مختلف برای تعداد و قطر حفرات ورق فولادی در نظر گرفته شده و حالت بهینه مبنای مقایسه با دال بتنی مسلح به میلگرد فولادی شده و در بخش مطالعات پارامتریک از آن استفاده شده است. در انتها برای سنجش حساسیت رفتار دال بتنی به پارامترهای مختلف، آنالیز حساسیت عملکرد دال برای پارامترهای فاصله بین ماده منفجره و سطح دال بتنی، وزن ماده منفجره، درصد فولاد مقطع و تنش تسلیم فولاد انجام شده است. بر اساس نتایج، ورق‌های حفره‌دار با حجم فولاد مساوی در مقایسه با میلگردهای فولادی باعث کاهش40درصدی جابه‌جایی حداکثر دال و افزایش شکل‌پذیری دال بتنی می‌شود. استفاده از ورق حفره‌دار فولادی باعث کاهش ترک‌خوردگی دال بتنی می‌شود. هم‌چنین، از میان چهار پارامتر مذکور در بخش مطالعات پارامتریک، عملکرد دال بتنی بیشترین حساسیت را به فاصله بین ماده انفجاری و سطح دال بتنی و وزن ماده انفجاری دارد.
شماره‌ی مقاله: 6
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
