تترازول ها ترکیباتی حلقوی و آروماتیک، شامل چهار اتم نیتروژن و یک کربن می باشند. این ترکیبات در صنایع مختلف از جمله صنایع نظامی کاربرد فراوانی دارند. این ترکیبات پس از احتراق مقادیر زیادی گاز N2 آزاد می کنند و به همین دلیل آلودگی کمی برای محیط زیست داشته و جزء مواد منفجره سبز به حساب می آیند. از طریق وارد کردن تترازول ها در ساختار زنجیرهای پلیمری می توان خواص انرژی زایی پلیمرها را افزایش داد. تاکنون روش های مختلفی جهت سنتز پلی تترازول ها گزارش شده است که در اکثر آن ها تترازول ها به صورت شاخه های آویزان و متصل به زنجیر اصلی قرار گرفته اند. در صورت استفاده از حلقه های تترازول عامل دار شده به عنوان منومر می توان حلقه ها را وارد ساختار زنجیر اصلی پلیمر کرد. با کنترل و بهبود خواص مکانیکی پلی تترازول ها، این پلیمرها به علت ایمپالس ویژه و پایداری حرارتی مناسب قابلیت جایگزینی با برخی از پلیمرهای پر انرژی مانندGAP را خواهند داشت. در این مقاله سنتز انواع سیستم های پلیمری بر پایه تترازول مورد بررسی قرار می گیرد.