پیشرانه‌های جامد مرکب موادی هستند که متشکل از اکسیدکننده، بایندر آلی، سوخت فلزی، افزودنی و دیگر اجزا می‌باشند. امروزه اندازه ذرات پرانرژی، به دلیل فواید عملکردی مورد توجه قرارگرفته‌است. یک روش شناخته شده برای افزایش واکنش‌پذیری افزودنی در فرمولاسیون پیشرانه‌ها، کاهش اندازه ذرات است. نانوذرات به دلیل نسبت مساحت سطح به حجم زیاد، اثرات قابل توجهی بر خواص پیشرانه‌های جامد مرکب می‌گذارند. افزایش سرعت اشتعال، افزایش سرعت سوزش، بهبود کیفیت سوزش، کاهش دمای تجزیه حرارتی، افزایش ویسکوزیته و اثرات متفاوت بر خواص مکانیکی و حساسیتی از نتایج به‌کارگیری نانوذرات در فرمولاسیون پیشرانه‌های جامد مرکب است.