در سال‌های اخیر با رشد روزافزون اقدامات تروریستی در دنیا، شگردهای نوین در بسته‎بندی، استفاده و انتقال مواد منفجره، آشکارسازی و بالابردن ضریب امنیتی مناطق حساس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است. در میان معدود فنّاوری‌های موجود، جهت آشکارسازی مقادیر کم مواد منفجره، استفاده از پلیمرهای مزدوج با در نظر گرفتن مولفه‎های یک ابزار مناسب میدانی و عملیاتی (دقت و سرعت) توانسته دقت آشکارسازی سگ­سانان را در قالب یک ابزار الکترواپتیکی بدون محدودیت و مشکلات این جانوران ارائه کند. در این روش آشکارسازی، یک سیم ملکولی از مونومرهای فلورسانس تشکیل می‌شود که با حضور آنالیت مناسب (ماده منفجره شناسایی شونده) فلورسانس این پلیمر تضعیف یا خاموش می‌شود. دستگاه‌های تجاری ساخته شده براساس این پلیمرها دارای ساختار ساده، وزن کم، دقت و سرعت بالا هستند. در این مقاله حد الامکان تلاش شده گزارش جامع و کاملی از نحوه آشکارسازی مواد منفجره به وسیله پلیمرهای مزدوج، عوامل مؤثر در این فرایند، ابزارهای تولید شده در این حوزه و آخرین پژوهش‌های انجام شده ارائه شود. بررسی‌های انجام شده در این مقاله نشان می‌دهد حضور عوامل تاثیر گذار از جمله گروه های پنتیپتیسن و افزایش غلظت پلیمر (از محلول رقیق به فیلم ) موجب افزایش میزان خاموشی و بالاتر رفتن دقت و حساسیت آشکارسازی می­شود، همچنین نیترو آروماتیک­ها، مخصوصاً TNT و DNT توسط بیشتر پلیمرها آشکارسازی می­شوند. این پلیمرها بیشترین دقت آشکارسازی (ppq)، سریعترین زمان شناسایی (10 ثانیه) و سبک‌ترین دستگاه‌ها (kg 5/1) را نسبت به سایر روش‌ها دارا می‌باشند، اگرچه از نظر فاصله آشکارسازی از هدف محدودیت‌هایی دارند.