پیشرانه‌های جامد مرکب بر پایه‌ی HTPB منبع انرژی برای پیشرانش راکت‌ها و موشک‌ها می‌باشند. از آنجایی که پیشرانه‌های جامد مورد استفاده در سامانه‌های راکتی و موشکی با سرعت بیشتری نسبت به دیگر اجزای سیستم دچار تخریب می‌شوند لذا طول عمر کل سیستم عمدتاً به وسیله‌ی عمر پیشرانه‌ها تعیین می‌شود. گرین‌های پیشرانه در موقع انبارداری  و حمل و نقل در معرض عوامل محیطی مختلفی همچون رطوبت، دما، ارتعاش و شوک قرار می‌گیرند که ممکن است موجب تغییر خواص مکانیکی آنها ‌شود. در این مقاله تأثیر عواملی مانند اندازه‌ی ذرات سوخت فلزی، شکل گرین، دما، رطوبت و مهاجرت بر کهولت پیشرانه‌های جامد مرکب مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی‌ها نشان داد که جایگزینی ذرات میکرو با نانو آلومینیوم، سبب تسریع فرآیند کهولت می‌شود. گرین‌های جدا از بدنه کهولت کمتری نسبت به گرین‌های متصل به بدنه‌ دارا می‌باشند. به طور کلی دما، رطوبت، مهاجرت نرم کننده و نفوذ گازها تأثیر منفی بر خواص شیمیایی و فیزیکی پیشرانه‌ها می‌گذارند.