جلد 10، شماره 2 - ( مجله علمی پژوهشی مواد پرانرژی -تابستان 1394 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 34-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

بیات یداله، رزاقی اکرم سادات، قربانی مصطفی، قدیری علی، مصاحبی مهوش، دهقانی حسین. سنتز کوپلیمر تری بلاک پلی کاپرولاکتون-پلی گلیسیدیل نیترات-پلی کاپرولاکتون به عنوان پلی ال در بایندر پیشرانه . نشریه مواد پرانرژی. 1394; 10 (2) :25-34

URL: http://isaem.ir/article-1-880-fa.html


دانشگاه صنعتی مالک اشتر ، y_bayat@mut.ac.ir
چکیده:   (6313 مشاهده)
بایندر در سوخت های مرکب نقش بسیار مهمی در تعیین خواص فیزیکی و ترمو شیمیایی سوخت دارد. بنابراین لازم است تا این جزء به طور مناسب انتخاب گردد. بایندر مناسب توانایی حمل فیلر بالا ، خواص مکانیکی و فرآیند پذیری مطلوب را داراست. ساختار پلی کاپرولاکتون به دلیل دارا بودن گروه های قطبی، توانایی بیشتری در پذیرش نرم کننده های استر های نیتراته دارد و از این نظر بایندر بسیار مطلوبی است. پلی گلیسیدیل نیترات به علت دارا بودن گروه ONO2پلیمری پرانرژی است بوده ولی خواص مکانیکی مطلوبی ندارد. با سنتز کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCLمی توان از خواص مکانیکی مطلوب پلی کاپرولاکتون و خواص پر انرژی پلی گلیسیدیل نیترات در کنار هم بهره برد. در این پایان نامه برای اولین بار کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCL سنتز شد. در مسیر سنتز ابتدا گلیسیدیل نیترات با استفاده از اپی‌کلروهیدرین با راندمان 60% سنتز شد. سپس با استفاده از گلیسیدیل نیترات سنتز شده پلی گلیسیدیل نیترات با راندمان 70 % سنتز شد. کوپلیمر تری بلاک پر انرژی جدید با استفاده از پلی گلیسیدیل نیترات (PGN) به عنوان ماکرو آغازگر و روش پلیمری شدن کاتیونی حلقه گشا با استفاده از مونومر کاپرولاکتون در حضور دی بوتیل تین دی لورات به عنوان کاتالیست سنتز شد. رفتار حرارتی پلیمر با روش DSC بررسی شد و Tg مربوط به کوپلیمر°C 2/45- اندازه گیری شده که نشانگر Tg مناسب برای بایندر است. تشکیل کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCLبا استفاده از13CNMR ,IR ,ˡHNMR تایید شد. روش سنتز کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCLبهینه سازی شد. دمای °C115 و زمان 19 ساعت و مقدار کاتالیست 01/ 0گرم نسبت به 1 گرم آغازگر با استفاده از حلال تولوئن و افزایش تدریجی مونومر به عنوان روش سنتز بهینه در نظر گرفته شد. راندمان به دست آمده در این شرایط 81 % بود.
متن کامل [PDF 1306 kb]   (2217 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Scientific Association of Energetic Materials

Designed & Developed by : Yektaweb