پیشرانه­های کامپوزیتی در اغلب موارد از طریق نوع بایندر مورد استفاده مشخص می­شوند. در حال حاضر پلی بوتادی­ان با گروه­های هیدروکسیل انتهایی) (HTPB مهمترین بایندر مورد استفاده در پیشرانه های جامد کامپوزیتی است. در این تحقیق به منظور ارزیابی سه نوع HTPB   رادیکالی، ابتدا الاستومرهای پلی یورتانی آن به روش یک مرحله­ای  تهیه و سپس ارتباط بین ساختار-خواص آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ساختار شیمیایی HTPB با استفاده از کروماتوگرافی GPC و اسپکتروسکوپی 1HNMR و ویسکومتری شناسایی شد. سپس مطالعه تنش-کرنش به منظور تفسیر اثر عاملیت بخش نرم بر خواص مکانیکی الاستومرها بررسی شد.  بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعات نقطه ژل و تست کشش، میزان عاملیت موثر در سه نمونه رزین به صورت  HTPB1>HTPB2>HTPB3 است. .با افزایش عاملیت موثر، جرم مولکولی بین اتصالات در شبکه پلی یورتانی کاهش یافته و کرنش در نقطه شکست الاستومرهای تهیه شده از سه نمونه به صورت HTPB2>HTPB3>HTPB1  تغییر می­کند. نتایج حاصل از آزمون کشش  با  معادله  مونی-رویلین مدل شد و مقادیر gte msEquation 12]>C2 !msEquation]-->      , gte msEquation 12]>C1 !msEquation]-->   معادله محاسبه شد. ثابت های معادله مونی- ریویلین نشان میدهد که مقدار   gte msEquation 12]>C1 !msEquation]-->  برای نمونه های الاستومر تهیه شده با HTPB1, HTPB3 به علت عاملیت موثر بزرگتر، بیشتر از HTPB2 است. همچنین وجود  زنجیرهای بدون عامل و یا تک عاملی در رزین موجب درگیر شدن و یا آویزان شدن این نوع زنجیرها در شبکه الاستومری پلی یورتان شده و مقدار ثابت gte msEquation 12]>C2 !msEquation]-->   در معادله  را افزایش می دهد.